Ömrün tamami bir beklenti yumagi degil mi?
Büyümeyi bekleriz. Evlenmek düsüncesi vardir aklimizin kiyisinda.
Evlenmeyi bekleriz.
Sonra, çocugumuzun olmasini...
Çocugumuzun büyümesini bekleriz.
Okula gitmesini.
Sag olana her sey gelir geçer sirayla.
Okullarini bitirmesini bekleriz ve evlenmesini…
Derken ömür ilerler.
Yoksulluk içinde, sikintilar içinde gelip geçer yasam.
Bir de bakmisiz, yaslanmaya yüz tutmusuz.
Saglikli olmak o anlik. Birkaç saniye sonra ne olacagi belli degil.
Nüzül, bayram seyran dinlemez.
Bir de, piyangodan gelecek olan trilyonlari bekleriz. Simdiki adi milyonlara düstü ya yeniden. Bakmayin siz geçici düsüslere. Bu kafayla, bu enflasyonla, bu gidisatla üç bes yil sonra yeniden milyon, milyar, trilyon demeye baslariz.
"Bülbül zaman tanimaz
Geceleri de öter
Safak vaktini ancak
Günes bekler böcek bekler
Kustur bülbül kuskusuz
Kus beyniyle gecelere rest çeker
Kusluk zamanini
Mahmur bekler çiçek bekler
Geceleri davul çalsan tinmaz
Beli isininca uzar gider
Günesin dogusunu
Yilan bekler çiyan bekler."
Baska neyi bekliyoruz?
Anladiniz siz onu.
Dedik ya, ömür dedigin beklentiler yumagi.
"Ufkumda bir agarip bir kararan
Senin gözlerin olmali
Kaslarinin karasi
Kirpiklerinin hinciyla
Bakislarin muammali
Neden bana sunuyorsun
Içi geçmis duygularini
Seninkisi bir çilginlik olmali
Bir göz bana baktimi
Bir el sarmaladimi
Bedenimi alevler almali
Ufkumda
Gözlerinin
Karasi
Kirpiklerin
Muammali
Alevler
Sarmaladimi
Bir göz
Bir çilginlik
Içi geçmis
Neden?"
Bu Habere Henüz Yorum Yapılmadı. İlk Sen Ol