Nice sevdalar yasadik, geldi geçti bahar hiziyla.
Ayrilirsak yasayamayiz sanirdik.
Unutamayiz derdik.
Hesapsiz severdik.
Nice sevdalar yasadik masalin hemen berisi.
Nice sevdik, nice sevildik…
Efsunlu imgelerimiz yüreklerimizin yalazinda kavruldu, gelmedi gerisi.
Unutmak ne kelime…
Unutulmaktan korkardik için için.
Oysa…
"Sevda denen pir-i fani
Unutturur sana beni
Unutamam derdin hani
Unuttun mu unuttun mu!" diyen satirlar dolandi kalemimize.
Çünkü unutmak illeti insan bellegine yapismis bir kene.
Ne kadar dirense de insan, alabildigine direnir de unutmak illetine karsi…
Unutur gene.
"Bir gün beni unutacagindan çok korkuyorum. Beni unutacagini düsündükçe içim ürperiyor!" derdi.
Demek ki öylesine, demek ki ölesiye severdi.
Sirf unutulmak endisesiyle:
"Dilinden dudagina
Sevgi dökülsün bir çift
Gözlerime bak ve git
Bana hosça kal deme!" derdi ve eklerdi:
"Korkarim ki gün olur
Güzellikler kaybolur
Ayrilirken ne olur
Bana hosça kal deme!"
Sevdiginin kilina halel gelmesine yüregi dayanmazdi ama…
Yok mu unutulmak endisesi!
Bu endiseyi yüreginden bir zerre silip atamazdi.
Geceleri basini yastiga biraktiginda…
Beddualar edermis sevdigi tarafindan unutulmamasi için.
Hem de ne beddaua…
"Gece gündüz yolda belde
Kahrin derdin ben olayim
Duamdir gönülde dilde
Tek seni seven olayim
Bana en büyük hediyen
Senle dolu rüyam olsun
Unutamam seni diyen
Dilimdeki duam olsun
Düslerin kalinca yarim
Hirsini askimdan çikar
Senden yana arzularim
Ne usanir ne de bikar
Sevdanin tasli dikenli
Yollarindan gidiyorum
Unutama beni diye
Beddualar ediyorum."
Bu Habere Henüz Yorum Yapılmadı. İlk Sen Ol