BANA INSANI VERIN

Milyonlarca mi canli türü var yer yüzünde.

Bitkilerin kendine göre kurallari, dogal duruslari var.

Insan denen yaratik bitkilerle, onlarin dokulariyla oynamadigi sürece her biri kendi yasasini uyguluyor ve her biri yasamindan hosnut.

Hayvanlar alemine baktigimizda her biri dogal kurali uyarinca deviniyor. Her birinin belirli bir takim kurallari var.

En basitinden ari, ne pahasina olursa olsun balini yapip gelecegini garanti etmeyi hedefliyor, ta ki insan denilen yaratik onu sasalatincaya kadar.

Insan mayasinda sanki dogayi tahrip, canlilari semeletmek gibi bir islev var. Nereden gerekmisse…

Hani, doganin sözde en akilli yaratigi ya!

Yine de…

 

"Kimileri gökte buldu sonunu

Kimileri çöle döndü yönünü

Kimileri tasa verdi önünü

Benim kiblem insan oldu çok sükür

 

Kimileri basta fesi tasidi

Kimileri yaban sesi tasidi

Yüzde kili yerde mesi tasidi

Benim künyem insan oldu çok sükür

 

Kimileri ham gaflete düstüler

Kimi vurup yaralari destiler

Kimi ozanlara mezar estiler

Çevre yönüm insan oldu çok sükür

 

Kimileri sarsildikça inledi

Kimileri yoz sesini dinledi

Kimileri insanlari mimledi

Benim yolum insan oldu çok sükür

 

Berrakiyim kible olur ten içre

Gönül gözüm menzil bulur can içre

Gök kubbede bir can yasar an içre

Beher yanim insan oldu çok sükür."

 

Bu hengâme içinde birileri bir seyler anlatmaya, bir seyleri belirginlestirmeye çabaliyor. Bir kültüre veriyor sirtini. Dogru adina yanlislara, güzellikler adina hatalara yönelebiliyor. Iste bu noktada…

 

"Kalbi hoslamiyorsa semahlarim düvazim

Eger bos bir sedaysa türkülerimle sazim

Aciyla ve öfkeyle yükselince avazim

Sesimi kismak için bana insani verin

 

Su bile kirlendiyse itir sizmaz türaptan

Pis kokular yayilir mes içinde çoraptan

Insan sevgisi için simge olmaz Araptan

Merih'ten Ay'dan olsun bana insani verin

 

Toplumun vicdanini afakanlar basanda

Zalimler mazlumlara kanli irin kusanda

Ali de sizin olsun Hüseyin de Hasan da

Bagrima basmak için bana insani verin."

 

Çünkü insan önemli.