BAKLAVADAN BAKLAVAYA

Anam bakla yemegini iyi yapardi, hatta bakla türlerini.

Güzel yemekler yapardi bakladan. Olagan bakla yemeginin disinda…

Suda haslanmis baklanin üstüne sarimsakli yogurt eklenince daha bir artardi verdigi haz.

Bu nedenle baklaya damagimiz da kulagimiz da aliskindir.

Örnegin, tepsiye dizer, köftesini yapardi, balik gibi, hafiften unlayarak.

Kizartmasinin üzerine yumurta kirdimiydi bir baska bakla harikasi çikardi ortaya.

Geri yanini siz düsünün.

Zaman oldu yolumuz sehre düstü.

Sehir caddelerinde kimi avare, kimi amaçli, asagi yukari, saga sola gezinip dururken lokantalarin önünden gelip geçti yolumuz.

Karnimizin alabildigine acikmis siralarina da geldi gezintilerde yolumuzun lokantalarla kesismeleri.

Bir keresinde tabelâsinda "baklava" yazan  bir lokanta çekti ilgimi.

Hemen anamin bakla yemekleri geldi aklima. Anacigimi, su uzak illerde, acili agili gurbet ellerde aklima düsüvermisti.

"Eyvah!" dedim, "Anamin bakla yemegini buldum iste!"

Demek ki, dedim, anamin baklasi sehre gelince baklava olmus. Kibarlasmis haspa.

Kendimi baklava lokantasinin kapisindan içeri dar attim. 

Lokantaci garson genç yanima geldi. "Ne istersiniz?" diye sordu.

"Bakla!" dedim

Gözüme, yüzüme bakti delikanli. Anlamisti elbet. Bakla istiyordum iste.

"Neyli olsun?" diye sordu.

Hakli çocuk. Anam köftesini yapardi, yumurtalisini yapardi, haslama yapip üzerine sarimsakli yogurt dökerdi. Daha da çesitlerini…

Demek ki burada da baklanin çesitleri vardi da soruyordu delikanli.

"Neylileri var?" dedim.

"Cevizli, bademli, Hindistan cevizli…" saydi da saydi. Hep gene sehir, benzer mi köye. Köyde alt tarafi yumurtalisi, yogurtlusu, haslamasi, kizartmasi…

"en güzeli hangisiyse ondan getir bakalim," dedim.

"Isterseniz size bir karisik yapayim!" dedi.

"Olur!" dedim. Bakalim karisik nasil olacak. Hep gene karisik yemegi severim. Baklanin karisigi nasil oluyor bakalim, bir görelim.

Çok geçmedi, bizim tabak geldi.

Bir de baktim, hamur.

"Bu ne?" dedim.

"Baklavaaa!" dedi.

"Ama bu hamur!"

"Yok daha neler!"

"Tabi. Bunun baklayla ne ilgisi var?"

"Bakla degil abicim. Baklava, baklava."

"Kardesim, anladik. Ha bakla, ha baklava. Sonuçta senden bakla istedik."

"Çattik yav!" dedi lokantaci çocuk. "Adam tutturmus bakla da bakla. Abicim, burada bakla bulunmaz. Bakla yiyeceksen lokantaya git."

"Ya burasi ne? Lokanta degil mi?"

"Hayir be abim. Burasi tatlici yav. Baklavaci be! Ne lokantasi be abi!"

"Yani, simdi burasi bakla yemegi yapmaz mi?"

"Yapmaz abim. Burasi lokanta degil, baklavaci, tatlici."

Kafam karismisti birden. Yani, caminda, tabelasinda "Baklavaci" yaziyor, içeri giriyorsun tatlici oluyor. Ne menem bisey bu?

"Seker kardesim. Senin burada simdi bakla yemegi yiyemeyecek miyiz, mümkün degil mi?" dedim.

"Degil abi!" dedi. "Burada tatlidan baska bir sey yemen mümkün degil."

"Peki, karnimizi neyle doyuracagiz öyleyse?"