Arinin hüneri bal yapmaktir, biliriz.
Yer yüzünün en tatli maddesini üretir arilar. Belki de insan için en lojistik besi maddesi.
Arilar isigi sever, isiga doru giderler. Geceleri çalismaz arilar, isik olmadigindan.
Sinekler geceleri de vinlarlar, vizlarlar.
Hele de hele sivri sinekler.
Yüzsüzdür sinekler.
Hele de sivriler.
Bir de börek sinekleri vardir, hani eskiden kara sigirlarimiz varken yaz sicaginda, günesin yaktigi sirada kondugu zaman sigiri dag bayir kosturan…
Arilar geceleri çalismazlar. Karanliktir çünkü.
Çünkü karanligi sevmez arilar.
Arada birileri, yanan bir lâmba görse, isiga kapilir ve sandigini, sepetini yani kovani terk eder ve mal bulmus magribi gibi isiga kosar.
Niyeti çalismaktir kuskusuz. Kolayini bulsa gün boyu yaptigi isi sabaha kadar da sürdürecektir.
Sabaha kadar isigin karninda bagirip çagirir. Ölebilir bu devinim nedeniyle.
Sinek ne yapar?
Hele de sivri sinek.
Kovsan da gitmez. Karanligi sara seve rahatsiz eder insani.
Kiskirirsin, bir iki saniyelik firar eder. Bir de bakmissin yine tepende.
Bu ne hirs, bu ne kararlilik, bu ne yüzsüzlüktür sinekte, hele de sivri sinekte.
Ari, dünyanin en tatli ve en yararli maddesini üretir.
Onu korumak için de mücadele verir.
Is alanina müdahale hissettigi an, ölümü pahasina saldirir ve is ortamini olumsuz etkilemek isteyen etmeni ortadan kaldirmak için savasir.
Arinin bir tek silahi vardir kavga aninda: Ignesi.
Ignesini kullandigi an ölür.
Bunu bile bile yine de dogru bildigini yapmaktan, hakkini savunmaktan vaz geçmez.
Sinek, genelde rahat yasar.
Baskalarinin yemeklerine, ellerine, ayaklarina, yaralarina, pisliklerine konarak ve oralardan nemalanarak.
Ari, çiçekten çiçege dolasir isikli günler boyunca.
Sistemli, düzenli, kuralli, kosullu çalisir arilar. Yapmalari gereken isleri, bitirmeleri gereken ugraslari, tatmalari gereken emelleri, ulasmalari gereken hedefleri vardir.
Sinegin zamani boldur. Onun için gayet sakindir ve dertsizdir.
Belesçidir sonuçta. Nasil olsa konacak bir el, ayak, bir yüz veya açikta kalmis bir yemek bulacaktir.
Konacaktir ve mundarlayacaktir.
Mide bulandiracaktir.
Ari, ugras alanina müdahale etmek isteyenin canini yakmaya hazirdir.
Aridan zarar görmek istemeyen, onu bir an önce öldürmek için derhal etkin duruma geçer. Çünkü ariyi ortadan kaldirmazsa bakarsin sokabilir, canini yakabilir.
Bir zerre bal yapabilmek için didinir, çiçekten çiçege dolasir, savasir ari, azimle, kararlilikla.
Ari bilir ki, çabalayanlarin, bir sey üretmek isteyenlerin önlerine her zaman ve her tür engeller çikabilir.
Bu engeller karsisinda bezmemeyi basardigi sürece kazanir.
Sinegin kutsal bir davasi yoktur.
O yalnizca kendisi için bir seyler devsirmeye heveslidir.
Aydinligi arayanlara, emegi ve ürünüyle insanliga yararli olan, bu ugurda canini bile vermekten çekinmeyenlere ne mutlu. Onlarin önünde huzurla ve onurla egilinir.
Degilse…
Sinek gibi yasayanlara bel baglamamak gerekir.
Hep gene ari…
Ama, esek arisi degil ha!
Bal arisi.
Bu Habere Henüz Yorum Yapılmadı. İlk Sen Ol