AHİLİK TEŞKİLATININ TARİHSEL BİR ÖNEMİ VARDIR

17-21 Eylül 2012 Günlerinde 25. Ahilik Haftası Kutlamaları Yapılıyor. Birlik, Kardeşlik, Dostluk, hoşgörü ve insan sevgisini esas alan bu güzelim esnaf teşkilatı asırlarca Türk Sosyal hayatını etkilemiştir. Sağlam ayakkabı yapmayan esnafın pabucu dama atılmıştır. Bugün Çin mallarının en ucuz fiyattan alıcı bulması ilginçtir. Mantar topuğun dağılıp gitmesine şaşırmıştım. Çin Malı ayakkabının siyah topuğu merdivenlerde parça parça dağılmıştı. Giyilmek için alınan ayakkabı bir yıl kenarda durmuştu. Giyince de topuk dağılıp gitmişti. Ucuz etin yahnisi böyle oluyordu. 18 Eylül 2012 günü Kırklareli Halk Eğitim Merkezi'nde eski mesleklerin ürünleri sergileniyordu… Süpürgeler, eski fener, eski esnafların iş yaparken çekilmiş fotoğrafları, ayakkabı yapan usta… Araba tekerleği, müşterisini tıraş eden berber, eski bir sürahi, kahve değirmeni, eski bir tava, tahta kaşık ve kepçeler, ayran dövülen yayık. Kayınvalide evin önünde yayık ayran yaparken yağlı kısımda tereyağı oluşurdu. Taze tereyağını hemen ekmeğine sürüver gitsin. Leblebi kavuran usta… Sosyal hayatın düzenlemesinden vatan savunmasına kadar Millet olmanın esaslarını taşıyan Ahilik Teşkilatımızın tarihsel boyutları vardır…
Güzel Geleneklerimizi Yaşatmalıyız. Kırklareli Esnaf ve Sanatkarları Odaları Birliği'nin Kuruluşu 1963. Şimdiki Oda Başkanı A.Fuat ŞEKER'e Çalışmalarında Başarılar Dilerim…
17-21 Eylül 2012 Günlerinde Çeşitli etkinliklerle Ahilik Haftası Kutlandı…
Yerel Gazetedeki Ahilik haftasıyla ilgili kutlama mesajlarını okudum. Açılış töreninde güzel konuşmalar olmuş. Eski terziler, ayakkabı yapan ustalar, eski berberler, Çarıkçı ustaları.. Çarıkçı Üzeyir Admeş Babamın yakın arkadaşıydı. Ruhu şad olsun.
Kırklareli esnafları, zahirecileri yıllar önce Edirne'nin Lalapaşa pazarını kurmuşlardı. Canlı bir alışveriş Perşembe günü Lalapaşa'da yapılırdı. Cuma günü Süloğlu pazarında zahireciler köylünün buğdayını, arpasını, çavdarını, yulafını, ayçiçeğini satın alırdı. Dericiler deri toplardı. Oğlak derisi oğlaktan pahalıydı. İyi para yapardı. Köylü çarık, karalastik giyerdi. Arasta esnafı Lalapaşa ve Süloğlu pazarlarına giderdi. Hala gidenler oluyor. Manav Zekariya Malkoç'ta onlardan birisidir. Kasaplar arasında balıkçı Yusuf Karakol ızgarada taze balık pişirirken sohbet ederdik.
Edirne köylerinden Geçginli de çok zahire toplanırdı. "Baba karnım açıktı. Arkadaşına bir şeyler söylede bir köy yemeği yiyelim." Bir saat sonra tepside tereyağlı omlet ev ekmeği, ayran ikramı yapılırdı. O günü hala hatırlarım. Büyüklerimize hürmetimiz vardı. İhtiyarlar sertti. Harbi insanlardı. Arkadaşlık, komşuluk, dayanışma vardı. Yoksulluk vardı… Tarhana çorbası sabah kahvaltısın da milli yemeğimizdi. Rumeli'den, Balkanlar'dan gelen mert kuşağın torunlarıydık. Anadolu'da Kervanlar Kervansaraylarda konaklardı. Kırklareli'nde eski hanlar vardı. Salı akşamı buğday, karpuz arabaları hanlarda konaklardı. Çarşamba pazarı Kırklareli'nin en hareketli günüydü lokantalar tıklım tıklımdı. Oturmaya yer bulamazdınız. Cumhuriyet Caddesi'nde esnaf dükkanları kıpır kıpırdı. Köylerden ayçiçeği toplarken Ahmet Ziya Çetintaş'ın yağını satardık. 19 Eylül 2012 Günü Gaziler Günü Atatürk Heykeli'nde Kutlandı. Türkiye Cumhuriyeti Sonsuza Kadar Yaşayacaktır… Şehitlerimizin Ruhları Şad Olsun…