MESAFELER ARDINDAN

Bir mektup aldım bu gün beyaz zarflı ve ince, sanki rüyalara daldım adresini görünce. Sınır ötesinden geliyordu dağları denizleri aşarak.
Üstelik dikkatsizlik yüzünden Kırıkkale'yi' bile dolaşarak aylar sonra bana gelmiş.
Özledim seni! Diyor arkadaşım mektubunda hem de öyle özledim ki büsbütün özlem oldum biliyor musun?
Bak yıllar aldı ayların yerini biz seninle görüşmeyeli. Oysa bir tek günümüz ayrı geçmez gördüğümüz renkler renk değiştirmezdi. Geleceğin planlarını kurar, yarınların tohumlarını umutlara ekerdik.
Lanet okuyorum şimdi ayrıldığımız o güne, koskoca ömrümüzü aldı götürdü sanki. Uzun yıllar girse de araya ben kimseleri koyamadım yerine, sen ne haldesin?
Çocuklar büyüdü torunlarım bile var, yüzünü görmeseler de resimlerinden tanıyorlar seni. Beraber geçen günleri masallaştırıp anlatıyorum onlara.
Yokluğun çaresizlik be gülüm, ne o eski günlere dönmek var artık, ne de seni unutabilmek.
Bu gün kar, kıs demedim deniz boyuna gittim. Kanat açmış martılara, esen rüzgârlara, çıldırmış deniz dalgalarına sordum durdum seni. Bu mektubumu da burada yazıyorum.
Bak nice yıllar geldi geçti, yüzünü göremeden, sesini duyamadan. Sessizce konuşuyoruz seninle. Her gece rüyalarıma gelmen için dualarımdasın, rüyalarımın kapılarını kapamadım hala ansızın çıkıp gelmen olursa kapıları çalmadan girebilesin diye. Kalbim hayallerimizle, duvarlarım resimlerimizle süslü olsa da ne zaman dokunacak olsam aramızda soğuk bir cam.
Bir tek deniz boylarında huzur buluyorum sanki dalgalar sunarken her türlü güzelliğini, başucumda sedef kanatlı martılar çığlık çığlığa alt, üst ediyorlar hasret denizini.
Denizden taşan dalgalarla uzanıyoruz bulutların bembeyaz kollarına köpüklerden Dilekler bağlıyorum rüzgârların dallarına.
İple çektiğimiz o mutlu anların güzelliğini yaşarken bir telefon sesi veya gecenin sabaha veda edişi alıyor düşüncelerimden beni. Gözyaşlarımdan incileri gönderiyorum sana kolye niyetine takarsın anılara yolculuk yaptığın gecelerde.
Çok sevmenin bedeli ağırmış meğer çok geç anladım.
Sık, sık yalnızlığımı doldurup kadehlere, içiyoruz ayrılığının şerefine, sende uzak seninle yaşarken kulaklarını değil, kalbini çınlatarak her gece.
Gönlümün sessiz çığlıklarıyla yazıyoruz yollara adını, hangi yol çıkarsan çık bir gün bana getirsin diye.

Yorum Yazın

Bu Habere Henüz Yorum Yapılmadı. İlk Sen Ol