HAYVANCILIĞI BÖLGESEL SAHA ÇALIŞMALARI YAPARAK PLANLAMALIYIZ

Evet Sayın okurlarım, sevgili hayvancı kardeşlerim… Yazdık, yazıyoruz, Allah nasip kısmet ederse yazmaya da devam edeceğiz. Konu başlıkları attık, altını doldurduk. İlimizdeki hayvancılığın dünü, bugünü ve yarınını Pınarhisar ilçesi-Akören köyünde doğmuş, büyümüş, liseyi bitirene kadar ve daha sonra hayatını köyünde orman hayvancılığı yaparak idame ettirmiş, 62 yaşında ve kendimi bildiğim günden bugüne kadar, orman ve mera hayvancılığı yaparak ve hayvancılık ile ilgili kurumlarla iletişim içinde geçiren biriyim. 1992 yılında Kırklareli Siyah Alaca Sığır Yetiştiricileri Derneği ve 1995 yılında Kırklareli Damızlık Sığır Yetiştiricileri Birliği’nin KURUCU ÜYESİYİM. Sütçülüğü, çocukluğumda eşekle süt taşıyarak, 1980 yılından sonra da, 2012 yılına kadar peynircilik ve yoğurtçuluk, 2017-2018 yılında ilimizde çiftliğine çiğ süt üretimi ve satış izni alıp, memeden soğutma tankına, tanktan şişelere ve soğuk zincire kadar üretim yapmış biriyim. Yazdıklarımı kolay öğrenmedim. Hepsini yaşayarak öğrendim. Yazdığım her satırın arkasındayım. Ama yine üzerine basarak yazıyorum; Hükümetimizin ve Tarım Bakanlığımızın, “Ben Türkiye hayvancılığının ve Kırklareli hayvancılığının sorunları ile ilgilenmeyeceğim” düşüncesinde olduğunu kesinlikle kabul etmiyorum. İstanbul boğazını yarıp, tünel yaparak, dört dakikada içinden Marmaray ile geçiren, dünyanın üçüncü büyük hava limanını yapan, sağlık ve ulaştırma alanında, ülkemizi dünyada marka yapan bir AK PARTİ hükümetlerinin ve 17 yıldır gece gündüz çalışan bir Cumhurbaşkanımızın içeride ve dışarıda nasıl mücadele ettiğini hepimiz görüyoruz. Bizim esas sorunumuz, ilimizdeki hayvancılık ile ilgili birimlerin, saha çalışması yaparak, geçmişimizdeki başarıları da örnek alabilecek çalışmaları yapmadan, dünyanın hiçbir yerinde başarılı olamamış, ÇİFTLİK MODELLERİNE RUHSAT VE İZİN VERİP, GERÇEK HAYVANCILARIMIZIN ALMASI GEREKEN DESTEKLERİ, LİYAKAT SAHİBİ OLMAYANLARA VEREREK, YAPANLARIN ÖNÜNÜ TIKAYARAK, YAPAMAYANLARIN DA KAYNAKLARIMIZI HEBA EDEREK, HAYVANLARIN TELEF OLMASINA, SONUCUNDA KAPILARINDA BANKA BEKÇİLERİNİN DURMASINA SEBEP OLMALARINI HERKESİN DİKKATİNE SUNUYORUM. ÇOK MU ZOR GEÇMİŞİ ARAŞTIRMAK, GEÇMİŞTEN DERS ALMAK? HAK EDENİ DESTEKLEMEK, HAK ETMEYENİ DE “BU HAYVANCILIK BURADA OLMAZ. DOĞRU BİR YER BUL.” “TEORİDİR; YANLIŞ YERDE, DOĞRU İŞ YAPILAMAZ.”
90’lı yılların sonuna kadar başarıyla yürütülen hayvancılığımızda Kırklareli olarak, ülkemizin her tarafına, damızlık düve satıyorduk ve ilimizin adı; “Türkiye’nin Hollandası”ydı. Şimdi bu geçmişi bilmeyen veya bilenlerin de kendilerinin başaramadığı gerçeğini anlamak istemeyen, başarısızlığını kabul etmeyen, ilimizdeki hayvancılık ile ilgili makam, mevkii sahipleri, koltuklarını korumak için doğruları söyleyemeyen, ilimiz hayvancılığının sorunlarını tespit edip, çözüm önerilerini Bakanlığımıza bildiremeyen ama “protokolde hep yerlerini alan Birlik, Oda, Kooperatif ve danışmanlara” problemleri nasıl anlatabileceğimiz ve onlara rağmen ilimizi tekrar hayvancılıkta cazibe merkezi haline nasıl getirebileceğimizi düşünmeliyiz. İlgili birimlerin hepsinde hayvancılık işletmelerinin veri kayıtları var. Ayaklarına ÇİZMELERİNİ giyip bir zahmet bakarlarsa, ilimiz hayvancılığının nerelerde SÜRDÜRÜLEBİLİR, nerelerde SÜRDÜRÜLEMEZ olduğunu sebeplerini, sonuçlarını görüp RAPORLARINI BAKANLIĞIMIZA bildirirlerse sorunlarımıza çare bulabiliriz diye düşünüyorum. Bu raporlara göre de, başarılı hayvancılık işletmelerinin destek verilerek ödüllendirilmesi gerektiğini düşünüyorum. Sağlık, mutluluk ve bol bereket dileklerimle… İnşallah haftaya buluşabilmek umuduyla…