HAYAT HİKAYEMİZ

Zaman en büyük doktor, en etkili ilaç, en iyi öğretmendir
Kimisi kredi borçlarının bitmesini, kimisi beyaz atlı prensinin gelmesini, kimisi iktidar, kimisi diploma, kimisi de şafak bekler.
Daha nice, nice bekleyişlerle sürüp giden bu hayat hepimizin için çok sevimli türküdür, kimselerin üstünden çıkarmak istemediği çok değerli bir kürküdür. Kimisi için yıllar kus kanadında uçup giderken, kimisi için de yerinde sayar. Neyi, nerde ve nasıl beklediğimize, beklentilerimize çok bağlıdır hayat hikayemiz..
Bazen sevdiklerimizle beraberken bitmesini, geçmesini istemediğimiz zaman, yolunda gitmeyen bir şeyler varsa engellere takılırız. Oysa zaman hep ayni biçimde akıp gider ama bizde bıraktığı etkisi değişiktir. İnandığımız şeylerin yolunda gitmemelerine hep başka sebepler uydurup bazen gerçekleri görmemezlikten gelmemiz, kendimizi kandırmamız acımızı azaltmaz, oysa asılsız inanışlarla hiç farkında olmadan sadece zaman ötesine taşır içimizdeki acıları.
 Bazen doru atların yelelerinde savrulup kalmış sandığımız mutluluklar dizimizin dibinde de olabilir.
 Sabahı bekleyen hastalardan ibaret geceler vardır bir türlü sabahlara bağlanmayan, oysa süreç ayni süreç, zaman ayni zamandır.
Zamana yüklenmeler, hayata küsmeler boşadır, her şey bizde başlayıp bizde biter.
Bazen büyük kayıplar da yaşayabiliriz, ama zaman içersinde yenisi konabilir yerine.
Her şeyin yeri dolar zamanla veya benzeri bulunur.
Tekrarı olmayan tek şey yaşamdır
Çar, çır ettiğimiz, boşuna ezilip üzüldüğümüz, her gün değil dakikalar hayatımızdan bir şeyler çalıp giden.
Bize bahşedilen bu ağmağının hepimiz birer ağaçlarıyız yaşanan günler ve geceler ise bu ağacın yapraklarıdır
Hafif rüzgârlarda yaprak dökecek olursak, gün geldiğinde güçlü fırtınalara nasıl göğüs gereceğiz?
Dalımızda bir tek yaprak kalsa bile düşmemesi için savaş vermeliyiz ayazlara karşı hayat gülümseyebilsin yüzümüze, acısız doğan sabahlara şükrederek hayata tutunmayı bilmeliyiz
Başkalarına bağımlı olarak değil, kendimize güvenerek yaşamalıyız, kendi hayallerimizin mimarı kendimiz olmalıyız.
Kendimize güvenmeyi öğrenirsek eğer, gerektiğinde gereken gücün kendimizde olduğunu göreceğiz.
Gerektiğinde de kendi ellerimizi kendimize uzatarak çaresizlikler çareler bulabiliriz.
Hayat dize gelmelerle değil, direnmelerle yenilenir.