EŞEKLER KAYBOLMUŞTU BULDUK

Evet!
Eşekler bizimdi.
Zaten vardı.
Kaybolmuştu.
Bulduk.
Bir sevindirik olduk, biiiir sevindik ki, sormayın.
A be, eşek zaten ahırda durup dururdu.
Kaybolmadan önce eşek diye bir derdimiz yoktu.
Sırtına binerdik…
Oduna giderdik…
Beygirin biri hastalandığında onun yerine koşar çift bile sürerdik.
Çift dedim de…
Çifte eşek geldi aklıma.
Eşeklerin ikisini de yitirmiştik bir zaman arayla.
İkisi de geri geldi.
Sevincimiz katmerlendi, dublelendi.
Allah var ya, bizi tutuyor.
Şimdi daha bir inandık.
Hani, bizi başka türlü sevindiremiyor bir türlü…
Kışın kar yağdırıyor, "Offf ne soğuk!" yakınıyoruz…
Yazın ısıtıyor, "Öfff ne sıcak!" diye sızlanıyoruz.
Fakir ferman bıraksa cızıkıyoruz…
Para verse bir dert, kuduruyoruz.
Son model otomobil verse zevkten dört köşe, basıyoruz gaza, kaza yapıyor, pert ediyoruz…
Bir kışlığımız, bir yazlığımız olsa, "neden filanca dağ yamacında bir dağ evimiz yok!" diye gıcırdanıyor, dertleniyoruz…
Veya "niçin filanca ovada bir bağ evimiz yok!" diye kurtlanıyoruz.
Köylerde babamızdan miras kalanları satıp savıp har vurup harman savuruyoruz.

İnsanlık hali değil mi?
Yokken ararız…
Varken değer bilmeyiz.
Varken korumayız, değerlendirmeyiz…
Yokken de arar dururuz.
Altı üstü iki eşek.
Bir gün aniden kayboluyor.
Allah'ın işi.
Ara tara…
İllallah!
Umudumuzu yitirdik yitireceğiz
Yolu sona yetirdik yetireceğiz…
Başımıza püsküllü bela getirdik getireceğiz…
Hanyayı konyayı tam anlamaya başlıyoruz…

Hepsinden geçiyoruz da…
Bir de bakıyoruz…
Hani, kayıptı ya birkaç zamandır eşelerimiz!
Allah'ın işi işte!
Önce kaybettirmişti…
Bir de baktık ki…
Dağ yolundan beri, bahçe kapısına dayanmışlar.
Buldurdu yüce Allah!
Hay çok şükür!
Bir sevindik, bir sevindik!
Bayram düğün!
Her taraf göbek havası!

Karamanın koyunu!

Yorum Yazın

Bu Habere Henüz Yorum Yapılmadı. İlk Sen Ol