"AKARSUYUM YANSAM DA"

Muhlis Akarsu'nun aynı soyadlı yeğeni Selahattin Akarsu ile sıkça görüşürüz.
TV'de, Cemevi'nde, etkinliklerde vesair…Birkaç yıl önce Silivri'de sözde Ergenekon tutuklularını ziyarete gittik. O zamanın İşçi Partisi, günümüzün Vatan Partisi ilgilisi arkadaşlar öncülük etmişlerdi. Tutuklulara moral ziyaretiydi yaptığımız. Her duyarlı insanın yapması gereken işlevlerden biriydi. Tabi, öyle yere giderken malzememiz de elde oluyor. Sazlarımızı omzumuza taktık. Herkes dağarcığındakini ortaya serecek ya…
Ban bir değiş söyledim. Biri bir şey söyledi. Öbürü öbürkünü, beriki berikini, o onu, bu bunu… Selahattin Akarsu arkadaşımız da dayısının türküsünü söyledi: "Duydum dost yaralanmış, yine gönlüm hoş değil…"
Son kıtaya geldi sıra ve Selahattin de aynı faka bastı. Öz be öz yeğeni olduğu halde aynı hatayı yaptı.
"Akarsuyum yansam da
Kül olup savrulsam da
Bazı bazı gülsem de
Yine gönlüm hoş değil."
İşimizi bitirip Cuma Soylu'nun otosuna doluştuk ve İstanbul'un yolunu tuttuk. Beylikdüzü taraflarında, Selahattin'e:
"Selahattin can. Sen bari o hatayı yapma!" dedim.
"Neyi hocam?" dedi.
"Herkes yanlış söylerse söylesin, sen dayının türküsünü, deyişini yanlış söyleme!" dedim.
Anlayamamıştı. "Nasıl yani hocam? Nesi yanlış?" diye sordu. İnanamıyordu. O ki Selahattin Akarsu, o ki öz be öz dayısının deyişini söylüyordu, şimdiye dek onlarca kez söylediği bir deyişti, belki yüzlerce kez de dinlediği.
"Muhlis Akarsu, -Akarsuyum yansam da, Kül olup savrulsam da, demiyor."
"Ya ne diyor hocam? Biz onu öyle biliyoruz."
"Akarsu diyor ki:
Akarsu gün görsem de
Çok sefalar sürsem de
Bazı bazı gülsem de
Yine gönlüm hoş değil.
Çünkü, yanan, kül olup savrulan adam zaten hoş ve hoşnut değildir. Öyle bir adamın gönlü hiç hoş olur mu? burada espri zaten şuradadır: Gün görmek, çok sefa sürmek, ara sıra, bazı bazı gülmek ama yine de gönlünün hoş olmamasıdır durum. Yanan, kül olup savrulan adam hiç hoş ve hoşnut olur mu? Maalesef, Akarsu Sivas'ta otel yangınında yaşamını yitirdikten sonra, Hakk'a yürüdükten sonra, sanırım Musa Eroğlu tarafından deyişin sözleri değiştirildi. -Akarsuyum yansam da, kül olup savrulsam da- diye değiştirdi Musa Eroğlu. Millet te bunun üzerine, -Vay be! Adam ermiş gibi adammış yav. Yanacağını nasıl da biliyormuş!- deyip bu satırları gerçek sandılar. Oysa bu satırlar yanlış!" dedim. Selahattin, ilk anda kabullenemedi söylediklerimi. "Yok hocam. Sizin yanlışınız var!" biçiminde sözlerle, biraz da durağan, biraz çekingen ama yine de dik durmaya çabalayarak itirazda bulundu. Benim son sözüm: "Sen eve gidince googleyi aç, dayının sesinden bir dinle bakalım bu deyişi. Dinle de ona göre söyle. Kim yanlış yaparsa yapsın, sen onun öz yeğenisin. Senin, dayının deyişini yanlış söylemek hakkın yoktur! Üstelik uyaklara da bakarsak, -yansam da, savrulsam da, gülsem de- diye uyak olmaz. -Görsem de, sürsem de- gülsem de- diye uyak olur," dedim Sustuk. Yolculuğumuz sürüyor. Aradan beş dakika kadar zaman geçti. Selahattin'in sesi duyuldu: "Hasan hocam. Düşünüyorum da, siz haklısınız. Benim aklıma yattı. Size söz veriyorum, bundan sonra o değişi kesinlikle doğru söyleyeceğim. Size de bu vesileyle teşekkür ediyorum!" dedi.
"Beni anladığın için ben sana teşekkür ediyorum!" dedim.